De Kracht van Zelfherstel

Wat kan het leven soms een plotselinge heftige wending nemen.

Halverwege december 2020, net voor de lockdown, kwam ik enthousiast thuis van een intensieve en waardevolle nascholing. Toen ik binnenstapte kreeg ik te horen, dat ons gezinspaard een ongeluk had gehad in de wei. Weg was het positieve gevoel, angst en spanning namen bezit van mij. Hij was heel hard gevallen en het zag er niet goed uit. Hij kon wel staan, maar zijn heup zag er slecht uit. De dierenarts was al geweest en had hem onder een zware pijnstilling gezet. Vanaf dat moment leef je met de dag, word je iedere nacht wakker met de vraag: hoe zou het nu met hem zijn? Als hij gaat liggen, kan hij dan weer overeind? Nadat de zwelling wat geslonken was zijn er röntgenfoto’s gemaakt. En mijn vrees werd bewaarheid. Een stuk bot van de heup met aangehechte spieren was afgebroken en verplaatst. Weer aangroeien zou niet gebeuren. Op dat moment leek het de beste keuze voor ons paard om hem te laten inslapen. Het hele weekend hebben wij om de beurt afscheid van hem genomen. Wat doet dat pijn als je je paard al meer dan 17 jaar hebt.

MAAR: hij was nog zo positief en liep vlot, kon gaan liggen en weer opstaan en speelde met de pony’s in de wei. Het leek of hij er goed mee om kon gaan. Dus je gaat dan twijfelen aan je beslissing. Op maandag heeft de dierenarts hem bekeken en in overleg hebben we besloten om te kijken of hij met afbouwen van de pijnstilling in een aantal weken nog een paard-waardig bestaan kon hebben. Wat een rollercoaster van emoties!

Nu zijn we een aantal weken verder. Ons paard heeft nog maar een lage dosering pijnstillers nodig en volgende week hopen we het helemaal te stoppen. Hij is vrolijk, speels en behalve de asymmetrie bij de heupen lijkt het of er niets aan de hand is. Hoe bijzonder is toch het zelfherstellend vermogen van het lichaam en de aanpassing van het dier aan zijn nieuwe situatie.

Ik ben blij dat we deze keuze hebben gemaakt. Terug bij de kudde zal niet meer gaan, maar vanaf morgen mag hij bij de pensioenpaarden in de wei. We hopen nog lang samen met hem te mogen genieten.